Fragment książki — Proszę włączyć powietrze — dał rozkaz Erg Noor pozostałym na statku. Dzieliła ich od tamtych nieprzepuszczalna ściana. Dopiero kiedy ciśnienie w komorze osiągnęło wysokość dziesięciu atmosfer i było wyższe niż zewnętrzne, dźwigi hydrauliczne wypchnęły ciasno przylegające drzwi. Ciśnienie powietrza niemal wyrzuciło ludzi z komory, nie pozwalając, aby z obcego świata przedostało się do wnętrza statku coś szkodliwego. Drzwi zatrzasnęły się gwałtownie. Smuga reflektora wyznaczyła jaskrawą drogę, po której badacze zaczęli kuśtykać na swoich sprężynowych nogach, ledwie dźwigając ciężkie ciała. Przy końcu świetlnej trasy widniał ogromny statek, ale nierówna, usiana kamieniami droga zdawała się ciągnąć bez końca.
mysevra про Симмонс: Горящий Эдем [Литрес] (Ужасы, Триллер)
09 06
Красотища-то какая! Этнофэнтези, да в таких роскошных декорациях. Тут тебе и кровища, и гавайский фольклор, и Марк Твен. Даже философско-социальные проблемы, составляющие канву всей истории, не портят повествование. Оценка: отлично!
nevskaya25 про Прилепин: Тума (Современная проза)
04 06
Лицо одряблело, как вчерашний холодец" - собственно, как и сама книга. Читается влет, осилила за несколько часов, на этом все достоинства исчерпываются, остается недоумение: "На кой это всё?" Нет ответа.
Наоригинальничать ……… Оценка: плохо
Прочитавшие эту книги читали: